انتظار

دشت های خشک و قرمزرنگ برای سبز شدن بی صبرانه منتظر تو اند و بندهای بی آب تقاضای امواج تو را دارد. 

بره های تازه متولد شده به پشت گرمی تو بع بع می کنند و کودکان سرماخورده به امید تو در پای کلاس درس می نشینند. 

چشم کشاورزان به سوی تو دوخته شده است و دست پینه بسته شان به سوی تو استغاثه میکند.  

بیا و آشغال هایی که در سیل بند دلهامان جای گرفته را بروب و به دلهامان بوی طراوت بهاران بده. 

بیا که با آمدنت غم از دل ها برود و اخم زمستان جای خود را به خنده ی گل های بهاری دهد. 

بیا تا گرد از این پلاس و خیمه های کهنه شده بگیریم و آماده کوچ شویم. 

 «خداوندا،بر کشته های ما جز باران رحمت خود مبار؛آمین» 

"خورشید من برآی که وقت دمیدن است" 

((اللهم عجل لولیک الفرج))